“1895”

Jest rok 1895. Po wojnie japońsko-chińskiej Tajwan został przekazany Japonii. Mieszkańcy wyspy stworzyli jednak ruch oporu i 24 maja 1895 powstaje Republika Tajwanu. Kilka tygodni później na wyspie lądują wojska japońskie. W okolicach rejonu Miaoli (zach. część wyspy) od lat mieszka grupa etniczna Hakka. To właśnie jeden z przedstawicieli tej grupy, Wu Tang-xing (吳湯興), organizuje oddział partyzancki do walki z japońskim najeźdzcą. Do partyzantów, z których wielu ma około 19 lat, dołączają z czasem mówiący w dialekcie minnan (potocznie nazywanym językiem tajwańskim) tajwańscy rabusie. W przeszłości wiele te grupy dzieliło, ale zawsze czuli się gospodarzami wyspy i są gotowi jej wspólnie bronić.
Twórcy Republiki Tajwanu uciekają z wyspy do Chin pozostawiając partyzantów samym sobie. Kończy się jedzenie, amunicja, rośnie liczna rannych i zabitych. Ale partyzanci nie rezygnują z walki. Wu Tang-xin widzi swoją żonę po raz ostatni tuż prze bitwą na gorze Bagua (八卦山/okolice miasta Changhua) – największej bitwie jaka rozegrała się na terytorium Tajwanu. Japońska armia, dowodzona przez księcia Kitashirakawa Yoshihisa, wyszła z niej zwycięsko zabijając ok. 14. tys. mieszkańców wyspy. Przez następne 50 lat Tajwan będzie kolonią japońską.

„1895” (一八九五) był jednym z najpopularniejszych filmów na wyspie w zeszłym roku. Ta wzruszająca opowieść to nie tylko przypomnienie historii Tajwanu – istnienia Republiki Tajwanu (臺灣民主國). Film ukazuje jak rożnorodna jest wyspa. Ukształtowały ją liczne kultury i doświadczenia. Hakka, Tajwańczycy (mówiący dialektem minnan) i aborygeni...“1895” dostępny jest w tej chwili na wyspie na DVD (dialogi w filmie toczą się w hakka, minnan i po japońsku ale są napisy chińskie i angielskie). Gorąco polecam.