Widziane z Azji

Jutro demonstracja. Jeśli komuś bliski jest los Tajwanu, jeśli nie chce, aby stał się on kolejnym Hong Kongiem, częścią Chin, to zapraszam . "台灣被中國控制以後絕對不可能香港化，中國為了控制台灣，會大量移入中國的人口，台灣人民為了生活，將被迫流散到中國。 各位鄉親、各位朋友，你如果不願意接受這樣的命運，請你一定要在八月三十日下午站出來，向馬政府大聲說不！"

Oczywiście media mają w tej chwili tylko jeden temat: zagraniczne konta rodziny byłego prezydenta Tajwanu ChenShui-biana (陳水扁)..jest na nich podobno ponad 21 mln USD, podobno przesłanie pieniędzy zagranicę to próba prania pieniędzy; podobno pieniądze rodzina Chen Shui-biana zdobyła nielegalnie..piszę „podobno”, bo choć nie jeden dziennikarz i nie jeden poseł rządzącej partii Kuomintang (KMT) wypowiadali się na ten temat to poza ‘podobno’ nie wyszli..ale temat jest jak najbardziej wskazany, bo gdyby nie on, to o czym mówiliby Tajwańczycy; być może o spadającym poparciu dla kuomintanowskiego prezydenta Ma Ying-jiu /馬英九 (z 70% na ok. 30% w ciągu niecałych 100 dni rządzenia), a może o majątku KMT, a może o manifestacji jaka ma się odbyć 30 sierpnia; manifestacja ma być wyrazem niezadowolenia z polityki obecnego rządu. Podobno o tajnych kontach wiedziano już w czerwcu, ale informacje puszczono dopiero teraz..wiadomo przypadek; przypadkiem też zwrócono się do kilku dziennikarzy, aby podali w

Od 15 sierpnia można zobaczyć w Tajpej "Katyń". Informacje o godzinach w jakich wyświetlany jest film znajdują się TUTAJ . W gazetach wydawanych na Tajwanie pojawiają się kolejne recenzje i artykuły dot. tragedii katyńskiej. Także blogerzy na wyspie zainteresowali sie filmem. Podaje kilka linków: http://www.taipeitimes.com/News/feat/archives/2008/08/15/2003420403 http://news.epochtimes.com.tw/8/8/13/91420.htm http://www.wretch.cc/blog/LUDWIG/20664498 I artykuł na który szczególnie pragnę zwrócić uwagę, a napisany przez poetę Li Min-yong/ 李敏勇 (to kolejny już jego artykuł dotyczący Katynia); artykuł zatytułowany: „Jeden polski film, jeden polski wiersz” a poświecony wierszowi „Guziki” Zbigniewa Herberta. Artykuł umieściłam na moim chińskim blogu: TUTAJ A to wiadomość, którą właśnie dostałam przed chwilą: Katyń ma największą oglądalność spośród 3 nowych filmów jakie weszły w tym tygodniu na ekrany w kinie Leofoo....wiadomość otrzymałam od dystrybutora filmu z podziękowaniami; t

Według byłego zawodnika chińskiej reprezentacji koszykówki, Kai Chena, chińscy sportowcy to niewolnicy bez prawa do posiadania prywatnych zainteresowań, rozwijania innych talentów i wreszcie - pozbawieni godności. Choć Kai Chen od ponad 20 lat mieszka w USA, dobrze pamięta metody, jakie stosują władze w Chińskiej Republiki Ludowej ‘wychowując’ kolejne pokolenia olimpijskich medalistów. W okresie rewolucji kulturalnej Kai Chen i jego rodzice okazali się wrogami ludu. Największą zbrodnią, jaką popełnili, było to, że część ich krewnych mieszkała na Tajwanie. Kai wraz braćmi został zesłany do pracy na wieś, gdzie pracował w magazynie ziarna zboż. Ponieważ wyrożniał się dwumetrowym wzrostem, zakwalifikowano go jako „specjalny przypadek” i wysłano do Pekinu, by tam po poddaniu treningowi grał dla chińskiej drużyny koszykarskiej. Najpierw dla drużyny chińskijej armii. Kai, którego cześć rodziny przebywała na wrogim Tajwanie, musiał być także poddany odpowiedniemu szkolenie ideologicznemu. Pod

W “ The New Epoch Weekly ” (新紀元周刊) ukazał się artykuł napisany przez tajwańska pisarkę Xia Dao (夏禱) poświęcony Katyniowi. Jutro w gazecie Epoch Times (大紀元) ukaże się kilka artykułów poświeconych tragedii katyńskiej; będzie min. fragment wypowiedzi Józefa Mackiewicza i fragment książki Pawła Świetlikowskiego „Gułag Workuta – Raport Oficera Armii Krajowej”; całość przygotowała Xiao Dao przy mojej skromnej pomocy. Także jutro w Polskim Radiu będzie nadawana informacja o premierze “Katynia” na wyspie.

Yang Hui-ru’s (楊蕙如) do serca wzięła sobie zapewnienia chińskich przywódców, że teraz Tajwańczycy to ich bracia i że stosunki chińsko – tajwańskie rozwijają się coraz lepiej. Yang, będąca kapitanem tajwańskiej grupy cheerleaderów (grupy dopingującej sportowców) postanowiła wybrać się na Igrzyska w Pekinie. Tajwańska grupa cheerlederów bierze udział w wielu zawodach międzynarodowych. Noszą żółte koszulki z flagą Tajwanu (Republiki Chińskiej) i napisem “Tajwan WOO”. Aby nie drażnić chińskich przyjaciół, a nawet „pokojowo” nastawione władze w Pekinie mają humory, tajwańska grupa cheerleaderów nie wzięła ze sobą flag Tajwanu."Jeden Świat, Jedno Marzenie !"Yang Hui-ru i jej grupa cheerleaderów mieli marzenie: pragneli dopingować drużynie swojego kraju. Na drodze do realizacji ich marzenia stanęła chińska policja na lotnisku w Pekinie. Najpierw dokładnie przejrzeli dokumenty. „O, mamy kłopot!”, wymamrotał policjant gdy spojrzał na dokument Yang. Zaczęto przeglądać bagaże, a następni

Bardzo dobry artykuł Piotra Gillerta o Chinach w Rzepie . "Wydaje mi się, że w czasach, gdy Chiny chcą nieść na Zachód swą własną kulturę i własne poglądy – czego dowodem jest nowy program chińskich władz: rozbudowa sieci instytutów Konfucjusza za granicą – warto zaznaczyć granicę. I to może być dla nas najważniejsza lekcja płynąca z tych igrzysk. Swoboda religijna nie jest swobodą religijną, jeśli nie jest swobodą religijną. Wolność słowa nie jest wolnością słowa, jeśli nie jest wolnością słowa. Park nie jest strefą protestu, jeśli głównym organizatorem protestu ma być służba bezpieczeństwa. Powietrze nie jest czyste, jeśli jest zatrute. Nie ma w tym nic obraźliwego dla Chin i Chińczyków. Konfucjusz z pewnością by się z tym zgodził."

W dzisiejszym wydaniu „Liberty Times” (自由日報) ukazał się kolejny artykuł nawiązujący do Katynia pt. „Spójrzcie na Polskę i myślcie o Tajwanie” ( 看看波蘭, 想想台灣 ) napisany przez poetę Li Minyong (李敏勇) . Li Minyong przypomina, że 15 sierpnia minie 63 rocznica zakończenia wojny z Japończykami; Tajwan przestał być kolonią japońską. 15 sierpnia na ekrany kin na wyspie wejdzie "Katyń" (aż chce się dodać jeszcze jedno wydarzenie: 88 rocznica Cudu nad Wisłą!). Tajwański poeta rysuje jeszcze jedną analogię.Tak jak Japończycy i rząd Chang Kaiszeka robili wszystko, aby Tajwan nie mógł decydować o swoim własnym losie, tak Niemcy i Sowieci pragneli pozbawić Polskę prawa do samostanowienia. I muszę przetłumaczyć końcówkę artykułu, bo tak pisać może tylko tajwański patriota i wielki przyjaciel Polski. “1895 roku przyniósł okupcję japońska, a w 1945 skonfundowani czym naprawdę jest ojczyzna witaliśmy chiński Kuomintang. A teraz? Komunistyczne Chiny stają się kolejną atrapą ojczyzny. Tajwańczycy k

W czasopiśmie “Next Magazine” (壹週刊/wyd. 376) ukazał się artykuł poświęcony « Katyniowi », a napisany przez Wang Zhicheng (王志成), znanego krytyka filmowego i redaktora naczelnego magazynu “Premiere” (首映). Autor nie tylko przybliża czytelnikom film, ale i historię Polski, a także przedstawia krótko polską kinematografię, która często tę historię opisywała. Bardzo ciekawe zakończenie artykułu: „ Dzieki temu filmowi możemy lepiej zrozumieć znaczenie procesu rozliczania się z przeszłością (轉型正義). Zarówno „Życie na podsłuchu” (竊聽風暴) jak i „Katyń” pokazują, że tylko prawda może ukoić nasze serca. Każdy przywiązany do swojego kraju powinien to rozważyć (...) Cały artykuł umieściłam na moim chińskim blogu – TUTAJ

W dzisiejszym „Liberty Times” ( 自由日報) ukazał się artykuł jednego z głównych publicystów gazety, chińskiego dysydenta Cao Changqing (曹長青) na temat Katynia. Artykuł nosi tytuł „ Katyń – mroczniejszy niż noc”. Film zszokował autora (zwłaszcza ostatnia scena). Cao Changqing twierdzi, że Azjaci oglądając ten film beda myśleć o Katyniu, ale przed ich oczyma staną też wydarzenia 28 lutego 1947 na Tajwanie, 4 czerwca 1989 na Placu Tiananmen czy koreańska Masakra w Kwangju. „Ten film pokazuje, że człowiek może pokonać ciemności i jest także wielkim wkładem Polaków w odradzanie pamięci zbiorowej. Jestem wdzieczna Cao Changqing za ten artykuł. Cao cieszy się dużym poważaniem na Tajwanie, a także wśród społeczności chińskiej zagranicą. Co pisze i mówi nie przechodzi bez echa. Kilka tygodni temu napisałam do niego o filmie wiedząc, co prawda, że nie będzie go mógł zobaczyć tu na wyspie, bo mieszka w Nowym Jorku. Cao Changqing odpisał natychmiast z pytaniem czy mogę przesłać mu DVD...DVD trafiło do

Spacerując małymi uliczkami w centrum nowoczesnego Tajpej można całkiem przypadkowo natrafić na miejsca, które przypomną nam o nie tak odległej historii wyspy. Niedaleko uniwersytetów NTNU (師範大學) i NTU (台灣大學) znajduję się dom, w którym kiedyś mieszkał filozof Yin Foo-sun /殷海光/. Urodzony w chińskiej prowincji Hebei, Yin przybył na Tajwan w 1949 roku (gdy rząd Chang Kaisheka musiał się ewakuować z Chin na wyspę) i wykładał na wydziale filozofii National Taiwan University (NTU); prof. Yin był obok Hu Shih (胡適) i Lei Chen (雷震) jednym z założycieli pisma „Wolne Chiny”(自由中國半月刊). Poczatkowo miesięcznik, jako czasopismo antykomunistyczne był sponsorowany przez Kuomintang. W założeniu wydawców pismo miało być forum wolnej myśli i zaczeły się tam pojawiać artykuły krytykujące reżimowe rządy Chang Kaiszeka. To zaczeło irytować Kuomintang, a gdy redaktor naczelny zaczął nawoływać do utworzenia Demokratycznej Republiki Chińskiego Tajwanu (中華臺灣民主國) pismo zamknięto. Jego wydawcy popadli w niełaskę. K